Peche de filas

O deste ano non será o “debate” de política xeral ao uso nas coordenadas parlamentarias chinesas. Li Keqiang prometerá de novo a mellora das políticas macroeconómicas para facilitar o crecemento á vista de que as reformas estruturais avanzan máis lento do previsto. Na última reunión do Grupo Dirixente para a Reforma Integral que preside Xi Jinping apelouse a aplicar os acordos evitando outras decisións programáticas. En provincias e sectores atopan resistencias. Máis dun cento de documentos aprobados en vinte reunións resumen unha reforma que en moitos lugares só foi de palabra. Os funcionarios estrúganse os miolos analizando o “espírito” pero non o aplican. 

Apartados xeográficos China e o mundo chinés
Idiomas Galego

O deste ano non será o “debate” de política xeral ao uso nas coordenadas parlamentarias chinesas. Li Keqiang prometerá de novo a mellora das políticas macroeconómicas para facilitar o crecemento á vista de que as reformas estruturais avanzan máis lento do previsto. Na última reunión do Grupo Dirixente para a Reforma Integral que preside Xi Jinping apelouse a aplicar os acordos evitando outras decisións programáticas. En provincias e sectores atopan resistencias. Máis dun cento de documentos aprobados en vinte reunións resumen unha reforma que en moitos lugares só foi de palabra. Os funcionarios estrúganse os miolos analizando o “espírito” pero non o aplican. 

O horizonte inmediato debuxa un lustro pletórico de retos e dificultades. Tan sombrío panorama preténdese atallar cun envorco no estado de conciencia do mandarinato que nos remite aos procedementos da época maoísta. Xi desempoa os discursos do Mao revolucionario para resucitar a épica de entón e pon sete chaves sobre a información a fin de conxurar calquera posibilidade de crítica que conleve o que chama perda de dirección ou forza. O anunciado fin das “discusións indebidas” no seo do Partido complétase coa pechadura baixo sete chaves dos medios. A orientación non se discute. A incerteza e as dúbidas deben ser combatidas con enerxía positiva e un alto grado de conformidade co Comité Central. 

Trala resurrección da liña de masas (2013) chega a quenda agora dos valores socialistas centrais. O PCCh busca a purificación constante convencido de que a virtude abriralle as portas do éxito gañando altura ante unha sociedade dubitativa. A linguaxe de Xi abandona o refinamento e a ambigüidade dos seus predecesores para reivindicar unha uniformidade absoluta e sen matices nunha contorna que reclama claridade e certeza no diagnóstico. O enxeño e a audacia deben ceder paso á adhesión inquebrantable ao máximo líder, transcendendo a fráxil institucionalidade orixinada nas últimas décadas. 

As duras reformas poderían necesitar máis anos dos que o PCCh podería soportar. A esixencia de sintonía política por encima de todo debe poñer sordina ás tensións no goberno e na sociedade. A voces como a de Zhou Ruijin, quen considera que os excesos da censura constitúen unha incoherencia no discurso xeral da reforma. Aínda recoñecendo o dereito do poder a guiar á opinión pública, négalle o de suprimila pura e simplemente contravindo as garantías constitucionais formais. Outras discrepancias como as expresadas polo magnate Ren Zhiqiang foron cualificadas xa de “equivocadas” e ata de “conivencia coas forzas occidentais”, resaltando o seu pouco agradecemento co sistema que lle granxeou a súa prosperidade.

O PCCh pecha as canles de expresión internas aos seus propios membros e asocia calquera crítica a intentos de derribar o control do partido sobre a ideoloxía e de cuestionar unha lexitimidade afeita a navegar sobre as olas dun crecemento económico agora en fase minguante. O deseño estratéxico da dirección central insiste en rexeitar calquera vacilación. A invocada pechadura de filas equivale a validar sen fisuras a corrección do camiño elixido para a reestruturación, que ten aínda pendente de afrontar os capítulos máis complexos con impactos sociais que poderían chegar a ser desestabilizadores.  

Pero minimizar as dificultades económicas e expresar un sentimento de absoluta confianza no Partido e no futuro puidese non ser suficiente, un exercicio ao cabo cosmético e ficticio. As reformas orixinaron novas estruturas sociais que representan intereses diferentes. Os intentos de axuntalos a todos aplicando altas doses de ideoloxía e voluntarismo contradín unha realidade a cada paso máis complexa que ameaza con gretar esa aparente solidez que o PCCh esforzarase por transmitirnos nestas sesións parlamentarias anuais.