Toda América Latina forma parte das áreas prioritarias de atención definidas polo Goberno galego no seu programa cuatrienal de acción exterior. Nese contexto, Cuba, pola súa transcendencia política e mesmo afectiva, sen dúbida reviste unha particular importancia. Pero cómpre sinalar que son numerosos os eidos tanxibles que poden contribuir ó artellamento dun amplo abano de relacións, hoxe case circunscritas ó intercambio universitario e cultural e polo mesmo diríase que de escaso peso.
En Galicia, Cuba pode ser un lugar de encontro para a administración e a sociedade civil, para a comunidade empresarial ou sindical, para o partido do goberno e os da oposición. Sen embargo, acontece que cada un destes axentes vai por libre, mermando a nosa efectividade. A compoñente oficial é decisiva respecto a un país como Cuba para impulsar as relacións e salvar o complexo entramado burocrático que pode dificultar o éxito dalgúns proxectos. A administración galega debe arbitrar políticas de apoio que permitan suplir as deficiencias e temores da nosa estructura empresarial, pero igualmente alentar a confluencia de intereses e políticas dos diversos axentes que na sociedade galega miran cara a Cuba. Unha aposta seria por Cuba require a institucionalización dun diálogo que nos permita avaliar o andado e avanzar máis rápida e sólidamente enriquecendo cun maior contido as simpatías mutuas.