África

Distribuir

Boa parte do traballo do IGADI plásmase en numerosos artigos e colaboracións en prensa e revistas especializadas.

Para unha mellor clasificación e localización dos actuais 2288 artigos que integran a sección de Análise e Opinión, temos dividido estes nos seguintes apartados temático/xeográficos:

153 Estados Unidos	71 África
35 Cuba	101 Asia
305 Latinoamérica	43 Península Coreana
22 Nacionalismos	109 Acción exterior de Galicia
37 Rusia	816 China e o mundo chinés
164 Europa	19 Cooperación ao desenvolvemento
157 Oriente Medio	256 Outros

África

Christoph Schreinmoser

26/05/2020

A detención de Félicien Kabuga: Unha vitoria tardía da xustiza que formula preguntas

Coa detención de Félicien Kabuga, de 84 anos, o pasado 16 de maio por parte das autoridades francesas, chega á súa fin -após máis de 25 anos- a procura dun dos considerados principais autores do xenocidio de Ruanda.

África

David M. Alvarado Roales

20/05/2020

África e Covid-19, entre a vertixe e o abismo

Este artigo fai parte do IGADI Annual Report 2019-2020 "Da guerra comercial á Coivd19

O potencial impacto da propagación a grande escala da Covid-19 en África podería ter dramáticas consecuencias a máis dun nivel. Non existen medios consecuentes para un diagnóstico fidedigno da extensión do andazo, nin os réximes en liza se caracterizan precisamente pola súa transparencia informativa, pero no momento de redactar estas liñas todo apunta a que a situación epidemiolóxica mantense relativamente contida e moi lonxe do estado de cousas en Europa e os Estados Unidos. Porén, xa teñen saltado todas as alarmas, conscientes os poderes africanos do veraz risco de inestabilidade e da case inexistencia de vectores de resiliencia para facer fronte a unha profunda crise máis aló dos seus límites territoriais, con dimensións globais, e que se atopa na súa fase inicial. O coronavirus actuará como certo detonante e amplificador de factores de risco estruturais, ameazando con deixar en franca evidencia os límites e incapacidade dos diferentes estados africanos, os seus respectivos sistemas e elites, impotentes para protexer ás súas poboacións e ofrecer aos seus cidadáns un horizonte de salvación.

África

* VV.AA.

17/11/2019

África subsahariana: desafíos democráticos para deixar atrás o estigma dos dramas humanitarios

Por Pablo L. Orosa, no IGADI Annual Report 2018-2019.

Unha ducia de países africanos, entre eles Nixeria ou Sudáfrica, afrontan este 2019 procesos electorais que poñerán a proba a madurez democrática dun continente ameazado pola colonización económica e o terror xihadista, mais que avanza a paso firme cara un futuro con axenda propia.

África

David M. Alvarado Roales

14/03/2019

IGADI

A trampa de Alxer

A renuncia a un quinto mandato do presidente Abdelaziz Buteflika e o inicio dun suposto proceso de transición suscita importantes dúbidas, poñendo en tea de xuízo as auténticas intencións do réxime. A oposición, que evoca unha “manobra dilatoria”, chama á prudencia e, sobre todo, a manter a presión contestataria para avanzar de xeito efectivo na senda democrática e de cambio.

África

Jose Valdemiro Lopes

15/11/2018

A Regionalizaçao como instrumento de desenvolvimento

Cabo Verde precisa sim de um estado máis efectivo e voltado para o desenvolvimento. Um bom começo, trilhado anteriormente, foi a boa decisão de descentralização administrativa, tomada, nos anos noventa que começou sob a forma, de criação, instalação e praticamente consolidação dos hoje vinte e dois municípios cabo-verdianos, existentes e dispersos nas nove ilhas povoadas, que trouxeram benefícios de ordem social, económico, cultural, colocando este pequeno pais insular em posição de arranque para o desenvolvimento. Não há duvida que o salto, etapa e processo qualitativo fundamental, essencial e caso especifico ainda a tomar, neste arquipélago, ou a peça do puzzle que faltava, que não era outra senão a bem vinda e oportuna vontade politica e bom trabalho “por uma das raras vezes”, dos deputados nacionais, de boa visão politica, que não hesitaram, votando “sim” ao projecto da “REGIONALIZAÇÃO ADMINISTRATIVA” de Cabo Verde.

África

Jose Valdemiro Lopes

05/10/2018

Crescimento cooperativo

O executivo cabo-verdiano deve assumir suas responsabilidades e estimular a confiança dos cidadãos nas instituições públicas… Nunca saberemos eliminar as catástrofes, mas estas independentemente das suas cargas negativas imediatas, essas tragédias, têm o dom e induzem noções que nos obrigam a ser mais organizados, aprendendo, prevendo e preparando o futuro para não cometermos, em todo caso, os mesmos erros. Uma coisa é certa no caso do naufrágio do malogrado navio “Vicente”, a opinião pública, constatou que os mecanismos de controlo e segurança eram inexistentes e vidas foram ceifadas. A intervenção do governo, atribuindo, pensão de sobrevivência às famílias das vítimas mortais, assegura, que o executivo se preocupa com as pessoas e assume suas responsabilidades.

África

Jose Valdemiro Lopes

17/09/2018

Perspectivas, incidencias e anseios de desenvolvimento das ilhas de Cabo Verde

As políticas para o “desenvolvimento de Cabo Verde” instaladas nestes últimos anos, com efeitos e por definição, a curto e médio prazo, não puderam demonstrar se são capazes de obter soluções consistentes para os problemas endémicos do país: o desemprego e o arranque rumo ao desenvolvimento económico.

África

Jose Valdemiro Lopes

11/09/2018

Para uma geopolítica autóctone e cultural do desenvolvimento

A ajuda para o desenvolvimento, até à presente data, neste arquipélago, decerto ponto de vista foi sempre uma “camuflagem”, um verdadeiro investimento de médio a longo prazo por parte dos pressupostos benévolos países doadores, uma falsa generosidade à custa dos contribuintes desses países “generosos”.

África

Daniel González Palau

21/03/2016

IGADI

Cabo Verde muda o ciclo

O domingo sucedéronse no arquipélago africano as eleccións lexislativas (as máis determinantes do sistema político caboverdiano), dando lugar a un cambio de goberno e a un novo primeiro ministro do MPD (Movemento da Democracia), acabando así con 15 anos de gobernos do PAICV (Partido Africano da Independencia de Cabo Verde).

África

David M. Alvarado Roales

23/03/2015

Praza

O Estado Islámico directo ó corazón

Hoxe máis que nunca, Tunisia é un símbolo. Un exemplo de democracia no "mundo árabe". Un país capaz de reinventar o concepto de "revolución", tendo expulsado a un ditador, Zine El Abidine Ben Alí, e encontrando vías de concertación entre islamitas e demócratas. Tunisia foi o berce da "revolución xasmín", que derivou na chamada "primavera árabe", presentándose diante do mundo coma un Estado musulmán que ten sabido dotarse dunha moderna Constitución. O único país da rexión non sometido ó ditado dun exército que decide quen manda e quen non. O único en dotarse dun presidente republicano democraticamente electo, saído das furnas. O único en garantir, xa desde os tempos de Habib Bourguiba, grande artífice da independencia tunesina e das institucións aínda hoxe en liza, a completa igualdade de dereitos entre homes e mulleres. E como tal, Tunisia supón unha ameaza, un contra-modelo ó Estado Islámico, que ve na pequena república norteafricana un insoportable referente nas antípodas do seu proxecto totalitario.

África

Xulio Ríos

27/01/2015

02/02/2015

ECO

Vítimas

Os ataques terroristas perpetrados en París en xaneiro último acapararon unha ampla atención internacional. Non obstante, cómpre recoñecer que as repercusións doutros sucesos similares acaecidos noutras latitudes non tan afastadas foron moi limitadas, evidenciando que, tamén neste aspecto, podemos falar de dobres varas de medir ou de vítimas de primeira e de segunda. Case simultaneamente ao atentado da capital gala, en Nixeria, unha acción do grupo extremista de Boko Haram provocaba a morte de 150 persoas. Cando en Australia se produce unha toma de reféns nunha cafetería, as principais cadeas de televisión converten o feito nun fenómeno mediático global. Sen embargo, a masacre de máis de 60 persoas por parte de Al Shabaab en Kenia, apenas foi capaz de saltar o valado informativo que impón unha cruel indiferenza en función de se a acción ten lugar nunha ou noutra parte do mundo.

África

Jaume Giné Daví

19/12/2014

07/12/2014

El Diari de Tarragona

El Magreb emergente pero inestable

El Magreb está en una difícil encrucijada. Es una área de 90 millones de habitantes, estratégicamente situada a las puertas de Europa, con un gran potencial de crecimiento económico. Pero sigue amenazada por las fuerzas de un islamismo radical que se expanden por una extensa región que abarca el Sur del mediterráneo y el Sahel hasta el Norte de Nigeria.

África

Roberto Mansilla Blanco

14/08/2014

Praza Pública (Galicia)

Obiang na CPLP

O polémico ingreso de Guinea Ecuatorial como membro pleno da Comunidade de Países de Lingua Portuguesa (CPLP) durante o X Cumio de Xefes de Estado e de Goberno deste organismo efectuado a finais de xullo en Dilli (Timor Leste), merece unha reflexión sobre os motivos xeopolíticos contidos detrás desta decisión. Alcanzar o status de país observador a membro pleno da CPLP supón obviamente un triunfo diplomático para o réxime de Theodoro Obiang, no poder desde 1979. Ó mesmo tempo, este ingreso constitúe a primeira ampliación da CPLP desde a súa creación en 1996 fóra do contexto que supón o mundo lusófono. Se ben o portugués ten rango de idioma oficial en Guinea Ecuatorial ademais do francés, o castelán segue a ser a lingua predominante.

África

David M. Alvarado Roales

23/01/2014

22/01/2014

El Faro Digital

Pendientes de un solo hombre

Tras haber sido sorpresiva y nuevamente hospitalizado en el parisino hospital militar de Val-de-Grâce, de regreso el pasado jueves al Palacio de El Mouradia el jefe de Estado argelino, Abdelaziz Bouteflika, firmó el decreto que sanciona la celebración de comicios presidenciales el 17 de abril, según informó APS, la agencia de prensa oficial. Como ya es habitual desde hace meses, desde su llegada no ha trascendido ninguna imagen del presidente, que permita interpretar su real estado de salud. En ausencia de un comunicado oficial al respecto, que haga alusión a un diagnóstico médico fiable sobre el alcance de la enfermedad que lastra al veterano político, los ciudadanos se mantienen a la expectativa. Ya sea por omisión o de forma premeditada, tal vacío informativo no aporta estabilidad alguna a un país que aún no ha logrado superar su década negra. A pesar del discurso triunfalista invocado de forma recurrente por las autoridades, la inestabilidad sigue estando al orden del día en Argelia, donde persiste la violencia integrista y los pingües recursos derivados de los hidrocarburos apenas sí alcanzan para mantener una más que precaria paz social. Inquieta el futuro inmediato del mayor Estado africano, un actor clave para la seguridad y estabilidad de una región harto convulsa.

África

David M. Alvarado Roales

25/11/2013

20/11/2013

El Faro Digital

Primaveras árabes (II): la esperanza de Túnez

Los tunecinos fueron los primeros en osar, en indignarse y romper el silencio que les había sido impuesto. Tunecinas y tunecinos fueron los primeros en invadir las calles para manifestar su descontento y poner fin al mandato de su tirano particular, Zine El Abidine Ben Ali. Aquí el levantamiento fue real y profundo, popular e imprevisible, espontáneo, frente al egipcio, más calculado y limitado geográficamente, y el libio, una suerte de guerra civil entre tribus azuzada y ayudada de forma directa desde el exterior. Nadie podía prever que un 17 de diciembre de 2010 un joven vendedor ambulante de Sidi Buzid, pequeña localidad del interior tunecino afectada por la crisis económica, iba a encender la mecha de la revolución jazmín, antesala de los movimientos de contestación bajo el epígrafe de primavera árabe. Muchos se empecinaron en vislumbrar el advenimiento de nuevos espacios democráticos en Túnez, Libia y Egipto, presuponiendo trayectorias e intenciones homogéneas en tan diferentes contextos. Harto seductor, en plena consonancia con “el fin de la historia” y final triunfo planetario de la democracia liberal, preconizado por el ensayista Francis Fukuyama. Seductor, es cierto. Pero ilusorio. Cada vez menos espontánea y previsible, la primavera árabe se ha topado de bruces con la más cruda de las realidades: una Libia desangrada e incapaz de asentar un poder capaz de ejercer el monopolio legítimo de la violencia, y un Egipto donde la institución castrense se ha hecho absolutamente con las riendas de la situación. Sólo queda Túnez.

Tempo exterior: Revista de análise e estudos internacionais

Main menu

África

Distribuir

. Quen somos .

.Artigos.

Lista de etiquetas dos contidos

Etiquetas

Apartados temático/xeográficos

Galerias

Idioma

Iniciar sesión