E agora, a gran pregunta

Como reaccionará o continente? China intentou influír no electorado taiwanés reforzando a alternativa do KMT: cume Ma-Xi en Singapur, teléfono vermello, principios de acordo para o transbordo de viaxeiros en Taipei ou o intercambio de oficinas representativas a ambos os dous lados do Estreito… A certificación da idoneidade do KMT para conducir o diálogo complementouse coas advertencias dirixidas aos máis recalcitrantes. Pero do mesmo xeito que as diatribas dos grupos de interese, políticos e económicos, que plantou en Taiwan nos últimos anos, serviulle de pouco para ilusionar aos electores e mitigar as divisións internas do campo azul ou nacionalista.

Apartados xeográficos China e o mundo chinés
Idiomas Galego

Como reaccionará o continente? China intentou influír no electorado taiwanés reforzando a alternativa do KMT: cume Ma-Xi en Singapur, teléfono vermello, principios de acordo para o transbordo de viaxeiros en Taipei ou o intercambio de oficinas representativas a ambos os dous lados do Estreito… A certificación da idoneidade do KMT para conducir o diálogo complementouse coas advertencias dirixidas aos máis recalcitrantes. Pero do mesmo xeito que as diatribas dos grupos de interese, políticos e económicos, que plantou en Taiwan nos últimos anos, serviulle de pouco para ilusionar aos electores e mitigar as divisións internas do campo azul ou nacionalista.

Cabe recoñecer que as melloras nas relacións a través do Estreito durante o mandato do KMT foron moitas obrigando ata ao PDP a afastarse dos seus postulados soberanistas. A gañadora Tsai Ing-wen non reclama a independencia senón a defensa do statu quo que pretende apontoar con “comunicación, comunicación e comunicación”. Pero o PCCh é moi hostil ao PDP e négase a dialogar en tanto non subscriba o principio dunha soa China e acepte o Consenso de 1992, un dos cabalos de batalla desta campaña electoral. Por iso, Tsai foi reiteradamente acusada de non ter unha política clara con respecto ao estreito de Taiwan. 

A amplísima vitoria do PDP deixa ao KMT inmerso nunha profunda crise. A presidencia de Ma Ying-jeou achegou Taiwan ao continente pero a costa de acentuar as divisións internas. Precisará tempo para reorganizarse e reagruparse, si iso é posible. Máis aló dos liderados, a clave de futuro radica na súa capacidade de re-conexión coa sociedade taiwanesa que, en boa medida, aínda considérao unha expresión orgánica de certa diáspora (e a súa República de China a plasmación dun goberno en exilio) sen adaptarse do todo aos cambios experimentados na illa nas últimas décadas. Esa travesía do KMT supoñerá para o PCCh certa orfandade nos próximos anos. Os intentos de establecer outras pontes coa illa non callaron do todo. 

Xi pode esperar e ver ou intentar valerse da coacción para influír no comportamento político do PDP. Aínda que Tsai prometa por activa e por pasiva o seu rexeitamento a buscar a independencia, a presión castigaría a súa nula vontade unificadora. Beijing ansía establecer algún tipo de compromiso acerca do sacrosanto principio dunha soa China. Descartando accións intimidatorias no plano militar, dispón de ferramentas notables na orde económica dada a acusada dependencia de ambos mercados. Tamén no diplomático, onde non resultaría difícil restarlle da noite para a mañá un bo paquete de aliados que xa forman fila ante Beijing desde fai tempo. 

Tralo fracaso da reforma electoral en Hong Kong, este novo revés en Taiwan pode incrementar a ansiedade política en Beijing. Pero, á súa vez, necesita acougo na súa veciñanza para abrir paso ás súas outras prioridades na rexión.