Presenza-Opinión / África  
|
||||||||
| Baixo o peso da fame Xosé Luís Franco Grande (A Nosa Terra, 27/05/2010) |
||||||||
|
||||||||
|
A ONU dinos que a fame vai en aumento no mundo: padécena máis de mil millóns de persoas. As causas son moitas: grandes secas –como no recente caso do Níxer- e as especulacións dos países ricos coas terras dos países pobres, outra forma moderna do peor colonialismo e empobrecemento dos países máis pobres. Uns sete millóns de persoas – case un 50 por 100 da poboación do Níxer- non dispón dos alimentos máis necesarios e case millón e medio de nenos están en perigo de morte nese país africano, no que houbo unha perda total das colleitas por mor dunha seca que converteu o país nun país de famentos (BBC Mundo.com., 21 maio). Uns vinte millóns de hectáreas de terra arable do mundo pobre é obxecto de especulación polos países ricos. E outros trinta millóns están sendo hoxe obxecto de negociacións. Pero o 35 por 100 produce agrocarburantes e non alimentos. E estes non os reciben os países pobres senón que dispoñen deles os países ricos, arrendadores e/ou propietarios das terras (Público.es, 22 maio). Na ONU propúxose que o dereito á alimentación debe ter prioridade por riba do mercado de títulos de propiedade ou de arrendamento de terras, ademais de reforzar os dereitos dos labregos, gandeiros e cazadores ou pescadores tradicionais sobre o chán no que traballan polo seu sustento. Pero o certo é que a fame creceu no ano pasado en relación co anterior. Unha vez máis lembraremos o que dixera Darwin: “Se a miseria dos nosos pobres non é causada polas leis da natureza, senón polas nosas institucións, que grande é o noso pecado”. |
||||||||
Xosé Luís Franco Grande é escritor. |
||||||||
|
|
||||||||
|
 Instituto Galego de Análise e Documentación Internacional www.igadi.org ÚLTIMA REVISIÓN: 28/05/2010
|
||||||||
|
||||||||
