India, ou o goberno das cebolas

Non lonxe están os tempos nos que o apoio aos gobernantes se trocaba por billetes guindados dende o alto dunha balconada. Afondamos un pouco máis na requintada pseudo-democracia. Outro exemplo particular de populismo a bo prezo, sen proxecto de futuro, alén da teima de alcanzar ou permanecer no poder.

Apartados xeográficos Asia
Palabras chave India Democracia cebolas Nehru
Idiomas Galego

Non lonxe están os tempos nos que o apoio aos gobernantes se trocaba por billetes guindados dende o alto dunha balconada. Afondamos un pouco máis na requintada pseudo-democracia. Outro exemplo particular de populismo a bo prezo, sen proxecto de futuro, alén da teima de alcanzar ou permanecer no poder.

Nos países onde os recursos materiais e intelectuais escasean,  e mesmo na denominada democracia mais grande do planeta, o goberno podería depender de variables tan significativas como o prezo da gasolina, do gas ou das... cebolas! Non importa tanto a priori a taxa de desemprego, os índices de desenvolvemento humano, a calidade da educación, a mortalidade infantil, os accidentes por atropelo masivo nos camiños de ferro... Que números son eses comparados co prezo ineludible dun quilo de cebolas no tenderete do mercado da esquina?
 
O famoso tubérculo que a moitos fai chorar e a outros padecer de flatulencia, é unha variable determinante para a elección dun goberno nun país tan pequeno como India. Este ingrediente é o compoñente principal non só de moitos e variados pratos hindús, sikhs e doutras comunidades. É tamén o fundamento dos limitados programas electorais con vistas ás elección lexislativas  á asemblea de Nova Delhi de novembro. É por iso, nos pequenos detalles, no prezo das cebolas, onde se avalía a correcta xestión do goberno, nun país con mais de 1.200 millóns de habitantes. E quen sabe  cantos cidadáns, enfermos famentos e analfabetos. As cifras non son aquí, tan precisas.
 
Tan indispensable é este produto de primeira necesidade na cociña indiana que  a subida dos prezos soe causar cambios nas cores de goberno. En 1998 custoulle as eleccións xerais ao Bharatiya Janata Party (BJP), o partido nacionalista hindú de dereitas. Aprendida a lección, as xentes do BJP decidiron abrir puntos de venda (outlets) onde venden as cebolas a un terzo do seu valor de mercado (25 rupias o quilo en lugar das 80 rupias quilo, valor de mercado). De paso denuncian a acentuada subida dos prezos, e piden a dimisión do ministro de alienación e subministro civil, Haroon Yusuf.
 
Outros partidos, como o Aam Aadmi Party, un partido que se declara transversal e pragmático (sen ideoloxía definida), tamén imitaron a estratexia e comezaron a vender da mesma forma cebolas a prezos baratos en algunhas localidades.
 
Pero o goberno, decidiu contraatacar. A alcaldesa de Delhi, Sheila Dikshit (Indian National Congress o partido de centro-esquerda actualmente no poder), acusou ao resto de partidos de populismo, e comezou a facer o mesmo que os demais. O goberno de Delhi abriu interesadamente centros de distribución onde vende cebolas a 45 rupias e 50 rupias en varios lugares da cidade. Non obstante a ministra afirma que non venden como “partidos políticos” senón como goberno que atende ás necesidades da xente. Tal vez é por iso que venden entre 20 e 25 rupias máis caro que os demais.
 
Como resultado da batalla das cebolas, o prezo deste produto descendeu vinte rupias nos últimos días. Todo un éxito cando nas ultimas semanas se falaba de falla de subministro, e por tanto, de incremento de prezos. Chegouse mesmo a considerar unha emerxencia nacional facilitando os trámites de importacións de cebolas de países veciños.
 
Mágoa que as atencións do goberno e dos partidos da oposición se concreten só neste produto básico. Un mercadeo obsceno e insolente coa fame e as necesidades da xente humilde. Non son poucos os ámbitos de actuación nos que a acción gobernamental é necesaria, e precisa da mesma rapidez. Unha rápida visual pola capital déixanos un paisaxe desolador de enfermos e famentos sen teito, espallados polas rúas (gran parte deles son nenos ou adolescentes), corrupción en tódolos estamentos da administración, fuxida de capitais, e unha sociedade que traizoou o soño de Nehru na busca dunha sociedade máis igualitaria e xusta.