Nas eleccións municipais dos días 14 e 21 deste mes, os franceses confían no fracaso electoral de Nicolas Sarkozy. A prensa parece non poñer en dúbida o resultado adverso para este. Só a porcentaxe de votos, moi importante para medir a magnitude do fracaso, é merecente de dúbidas.
Dise que o partido da maioría perdería Alsacia e Córcega; o cesamento de François Fillon é agardado para despois das eleccións –a súa popularidade amola tanto a Sarkozy que o pon fóra de si- e outros cambios importantes son agardados se se produce un fracaso electoral para o partido que goberna.
En realidade, o que se espera é un severo voto de castigo á política de Sarkozy, cada vez máis impopular entre os franceses. E hai que recoñecer que nisto son expertos, como corresponde a un país con vellos usos e maneiras democráticas, sen ben é certo que algunha vez se pasaron na magnitude do castigo.
Pénsase nunha ampla vitoria do PS como freo para a política do Goberno, como dixo Lionel Jospin. Pero ¿está a esquerda en condicións de ser unha alternativa diante do partido gobernante? Non o parece. Pero vaise beneficiar dunha boa parte dos votos da dereita que quere castigar ao partido.
Todo un síntoma: os homes do partido de Sarkozy procuran non falar deste nin de cuestións como a identidade nacional ou a inmigración e concéntranse nas de saúde, desemprego ou agricultura, como din en Le Monde do día 8 deste mes Sophie Landrin e Arnaud Leparmentier. E o propio partido gobernante non oculta que espera un castigo forte e con consecuencias.
