Galicia como sujeto económico necesitaría reformular su estrategia en el ámbito económico internacional para afrontar los retos que tiene por delante. Por ello, el IGADI ha creado la presente Línea de Investigación en Economía, una línea que tengo la responsabilidad y el placer de coordinar y que pretende reflexionar a través de las aportaciones de distintos autores de referencia sobre la actividad económica gallega en relación con el mundo y viceversa.
Coordina: Diego Sande Veiga
Este artigo é da autoría de Javier Bouzas Arufe, Graduado en Comercio polo University College de Dublín e doutoranto do programa de Economía e Empresa da Universidad de Santiago de Compostela
Nun recente informe do seu clásico sobre desenvolvemento humano do PNUD (Programa de Nacións Unidas para o Desenvolvemento) alértase do agravamento das desigualdades e da polarización política a nivel mundial. O Índice de Desenvolvemento Humano (IDH) mundial é una medida resumida que reflicte categorías como o Ingreso Nacional Bruto per cápita, a educación e a esperanza de vida dun país. En substancia, o que nos di o informe é que o IDH progresa nos países ricos mentres retrocede nos países máis pobres.
Segundo informa o Parlamento Europeo, tres cuartas partes das emisións de gases de efecto invernadoiro da UE débense ao sector da enerxía, que envolve á produción de electricidade, de calor, e ao seu transporte. Por este motivo, e para acadar o obxectivo de neutralidade climática da UE para 2050, acelerar a implantación das enerxías renovables é un factor clave para reducir as emisións do sector eléctrico e avanzar na estratexia “verde” europea. Ademais, a escalada da guerra na Ucraína acelerou a necesidade de desconexión europea das enerxías fósiles, tanto pola “recomendación” da OTAN de non contratar co veciño ruso como polo encarecemento enerxético froito das compras de gas natural licuado estadounidense.
A distancia cultural non é un tema destacado nos debates económicos. Fronte á idea de comercio global, a realidade das relacións económicas é que estas adoitan producirse de maneira frecuente dentro de bloques rexionais -con características comúns a nivel xeográfico, histórico, cultural, social, etc.- e a nivel interrexional. De esta idea xorden construcións históricas como a Unión Europea (UE), pero tamén outros espazos como NAFTA, ASEAN, MERCOSUR, ECOWAS, CAN ou o ALBA. Neste sentido, os vínculos culturais e históricos son un factor clave xa que, a menor distancia cultural entre países, menor cantidade de barreiras que sería preciso derrubar para comerciar.
Non cabe dúbida de que o problema medioambiental é unha das principais preocupacións a nivel mundial. Recibimos constantemente entradas de información nese sentido. Así, nos últimos días o presidente Biden (EEUU) manifestou –dentro dunha concepción bipolar mundial- que se hai algo máis perigoso que Putin no mundo, iso é o cambio climático. A alteración das temperaturas, o derretemento dos casquetes polares, ou a extinción de especies de fauna e flora son algunhas das consecuencias xa palpables.
Galicia, como potencia produtora no sector primario, ten aínda un longo camiño que percorrer na súa internacionalización. O ámbito do viño tampouco é unha excepción, aínda que a tendencia dos últimos anos é positiva, froito dunha cada vez maior profesionalización no sector.
El Premio Manuel Colmeiro es convocado por la Escuela Galega de Administración Pública para destacar trabajos de investigación que tengan como objeto la Administración Pública de Galicia. En esta ocasión premió el trabajo de Diego Sande “Las políticas regionales de innovación empresarial en Galicia. Análisis de resultados en el tejido productivo a través del fondo tecnológico”.
O pasado vinte e xaneiro o pobo caboverdiano celebraba o cincuenta e un aniversario do día da súa declaración de liberdade, que non foi recoñecida ata xullo de 1975. A día de hoxe, e con arredor de medio millón de habitantes, as súas dez illas volcánicas macaronésicas son fonte de contrastes.
¡La industria y el campo en España tienen sed! lo dije en mi artículo pasado y lo vuelvo a repetir… Las sequías e incendios son cada vez más frecuentes en el sur y este del país. Cataluña y Andalucía, dan la voz de alerta para un problema que va en aumento y afecta a la totalidad del país y a su economía a largo plazo ¡Falta agua! y la histórica concentración industrial y productiva del país, le puede pasar factura si no se determina un plan a largo plazo, ya que traer agua desde otras naciones creando una dependencia hídrica no es rentable ni viable a largo plazo. Hace falta mirar hacia el otro lado, volver a observar el Atlántico y la España verde.
Como avanza a Axenda 2030 en España e Galicia?
