Rusia : Palabra chave

A situación actual na fronte non é catastrófica, como se sostén ultimamente en numerosas publicacións, pero é altamente crítica. Os rusos non alcanzaron os seus obxectivos, nin os declarados para a “operación militar especial” (a ocupación do territorio completo das rexións de Donetsk e Luhansk, a desmilitarización e “desnazificación” de Ucraína, a súa neutralidade). Seguen moi afastados do obxectivo xeopolítico de anular a soberanía de Ucraína e reincorporala na súa área de dominio, anulando a súa identidade nacional e reciclando aos ucraínos como parte de “un só pobo”, como era a política de Moscova na época soviética ou como se practica na Bielarús de Łukašenka.

O día 24 de agosto marcou os 33 anos da proclamación da independencia da Ucraína, mais só nos últimos mil días xeneralizouse a visión do mundo sobre esta nación como un actor respectábel na política internacional, cun potencial intelectual, cultural e combativo considerábel. Máis do que calquera outra cousa, o mundo ficou sorprendido coa decisión dos ucraínos de defendérense dun veciño invasor que, na súa esencia de imperio expansionista, non pode admitir a existencia da Ucraína como nación soberana. Nin o goberno cría nesta capacidade do seu pobo, pois para evitar o enfrontamento militar con Moscova, en vez de reforzar a defensa, desarmouna, como se iso puidese calmar o agresor que xa estaba a destruír todo o que era ucraíno nos territorios anexados.

Os días 23 ao 25 de xullo o ministro de Asuntos Exteriores ucraíno, Dmytro Kuleba, efectuou unha visita oficial a China, convidado polo seu homólogo chinés, Wang Yi. Sen contar as chamadas privadas de Zelenskyi ao presidente chinés, Xi Yinping, este foi o primeiro contacto directo entre os dous países a alto nivel desde o comezo da invasión rusa a gran escala a Ucraína. China non a considera unha guerra de agresión, senón un conflito armado, que debería ser solucionado de maneira pacífica e negociada entre as dúas partes, unha das cales, como recoñece China, ten dereito ao respecto pola súa soberanía e integridade territorial, mentres que a outra necesita satisfacer os seus certos intereses lexítimos.