Xunta Directiva : Vinculación

Se algo define a identidade de raíz de Xosé Luís Franco Grande, esa é a condición de militante minhoto, un perfil que vai mais aló das súas orixes en Tebra – a onde sempre tamén regresaría- e que cabe afincar na cosmovisión principal das súas percepcións intelectuais básicas. Ese estranxeiro próximo arredor do Minho era …

Ríos Ler máis »

Diferentes voces teñen clamado por unha mediación chinesa que poña fin á guerra en Ucraína. Especialmente, voces europeas, algunhas delas moi responsables tamén do que está acontecendo, mentres medra a indignación. Sen embargo, China mantense cauta e implícase só parcialmente nesta dinámica mantendo o diálogo aberto coas partes en conflito, facilitando axuda humanitaria, multiplicando os chamamentos á moderación e acompañando os diferentes esforzos mediadores e as negociacións directas.

Guerra de novo en Europa. Conforme pasan os días, pese á asimetría dos belixerantes, a expectativa dunha operación rápida e limitada no seu impacto está moi en dúbida. O nivel de destrución e as consecuencias humanitarias agrándanse co paso das horas e a hipótese dunha dramática evolución “á chechena” vai tomando corpo en paralelo ao incremento da resistencia ucraína ao invasor ruso.

Europa de novo en guerra. Ucraína convertida no cordeiro do continente. Un fracaso colectivo. O presidente ruso Vladimir Putin, a contrafío dos seus reiterados anuncios de que non ía invadir o estado soberano centroeuropeo, mobilizou as súas tropas para se asegurar o control de todo o país nunha operación lóstrego –veremos se ese propósito se confirma finalmente- e impoñer as súas condicións a Kiev. ¿Reacción? A lóxica condena con peche de filas arredor da UE, os EUA e a OTAN e anuncios de sancións de perfil ascendente e resultado incerto. A China, gardando distancias nun difícil equilibrio. A ONU, mais unha vez, irrelevante.

O Partido Comunista da China (PCCh) celebrou este 2021 os seus primeiros cen anos de existencia. Constituído baixo o influxo da Revolución Rusa de 1917 e co impulso da IIIª Internacional nun contexto de grave crise nacional (fase terminal do feudalismo imperial e secuencia de guerras civís que trabaron a proclamación do Estado moderno unha década antes), tres lustros tardou en dilucidar internamente a primacía do factor nacional sobre outras variables no seu proxecto político.

Como empezou o conflito? Atendendo á versión dos países occidentais, trataríase de axendar unha resposta contundente á mobilización de tropas rusas na fronteira ucraína; atendendo á versión rusa, trataríase de evidenciar ante a OTAN a firme vontade de conter a expansión desa organización máis ao Leste porque entende que iso suporía unha grave ameaza para …

Ríos Ler máis »

Nada invita a pensar que o exercicio entrante 2022 experimentará unha modificación substancial da axenda precedente. En efecto, tras un ano de presidencia da Administración Biden nos EUA, os fundamentos da nova contenda estratéxica global establecidos durante o mandato de Donald Trump víronse non só confirmados senón mesmo acentuados, ensaiándose agora opcións sen dúbida máis eficientes e afastadas do histrionismo do líder republicano.

Na secuencia estatutaria que se abre en 1981, a acción exterior de Galicia ten dous fitos a conmemorar no ano entrante. O primeiro é a proposición non de lei dun tratado de relacións culturais entre Galicia e Portugal. Foi en 1982, hai corenta anos. O segundo, a creación da Secretaría de relacións coa UE e Acción Exterior no organigrama da Xunta de Galicia. Foi en 1997, hai 25 anos. Eses dous fitos, cos seus respectivos matices, marcan a progresiva irrupción da acción exterior na axenda política galega.